To examine the effect of learning conditions on collocation gains, 88 Chinese EFL students were assigned randomly to one of three different learning conditions, i.e. dictionary use with prior instruction, dictionary use without training, or explicit collocation teaching. They were asked to fill in the missing verb in ten V + N target collocations embedded in sentences. A screen recorder was used to keep track of the students' lookup behaviour in the two conditions involving dictionary use such as every input of the searched word, every move and click of the mouse, every step of collocation search and the time length of dictionary consultation. After completion of the assignment all the students were given corrective feedback to the collocation task and marked their corrections on the test paper. Two weeks later, an unexpected retention test was administered. The study showed that dictionary use following a five-step training session reaped significantly more collocation gains than dictionary use without prior instruction and explicit collocation teaching. Compared with those who used the dictionary without prior training, the students with prior dictionary instruction employed more effective strategies concerning the selection of lookup words and the location and identification of collocation information. They took a more conscientious approach to dictionary use and retrieved more correct target verbs. Apart from lending new support to the continuous appeal for a position of dictionary use instruction in the EFL pedagogy, the study also provides a detailed demonstration of task-based dictionary training applicable to classroom practice.
Om die invloed van onderwysomstandighede op die aanleer van kollokasies te ondersoek, is 88 Chinese EVT-studente lukraak aan een van drie verskillende onderwysomstandighede onderwerp, nl. woordeboekgebruik met voorafgaande onderrig, woordeboekgebruik sonder enige opleiding, of gebruik met uitvoerige aanwysings vir die aanleer van kollokasies. Hulle is ook gevra om die ontbrekende werkwoord in tien V + N-doelkollokasies wat in sinne gebruik is, in te vul. 'n Skermopnemer is gebruik om die studente se naslaangedrag in die twee onderwysomstandighede wat woordeboekgebruik behels, te monitor, bv. elke keer wanneer die woord wat nageslaan word, ingetik word, elke beweging en klik van die muis, elke stap van die kollokasiesoektog en die tydsduur waarin die woordeboek geraadpleeg is. Ná voltooiing van die opdrag is al die studente korrektiewe terugvoer rakende die kollokasieopdrag gegee en hulle het hul korreksies op die toetsblad aangebring. Twee weke later is 'n onverwagse retensietoets uitgevoer. Die studie het aangetoon dat woordeboekgebruik wat volg op 'n onderrigsessie bestaande uit vyf stappe 'n baie groter invloed op die aanleer van kollokasies gehad het as woordeboekgebruik sonder enige voorafgaande opleiding en uitvoerige aanwysings vir die aanleer van kollokasies. Indien die studente wat die woorde-boek sonder enige opleiding gebruik het, vergelyk word met dié wat voorafgaande onderrig ontvang het, kan gesien word dat laasgenoemde groep effektiewer strategieë rondom die seleksie van naslaanwoorde en die vind en identifisering van kollokasie-inligting toegepas het. Hulle het 'n meer doelgerigte benadering tot woordeboekgebruik gevolg en meer korrekte doelwerkwoorde gevind. Buiten die verlening van nuwe steun aan die volgehoue pleidooi vir woordeboekgebruiksopleiding in die EVT-pedagogie, verskaf hierdie studie ook 'n gedetailleerde voorbeeld van taakgebaseerde woordeboekopleiding wat op die klaskamerpraktyk toegepas kan word.
